metafysica

(Grieks: meta ta physica = wat na de natuur komt) De filosofische discipline die zich bezighoudt met de 'laatste dingen', die op zoek gaat naar de diepere gronden en de laatste doelen van het leven en de werkelijkheid. De naam is afkomstig uit de filosofie van Aristoteles. In zijn verzamelde werken volgden de boeken waarin de principes en de oorzaken van de dingen worden onderzocht na de boeken over de fysica.
De metafysica overstijgt uiteindelijk het terrein van de ervaring, om kennis te verkrijgen over datgene wat niet voor de zintuigen toegankelijk is, in het bijzonder over de 'laatste grond van alle dingen', met andere woorden God.
Hoewel tal van filosofen de metafysica de doodsteek beweerden te hebben gegeven (Kant was van hen de meest overtuigende), stak ze steeds weer de kop op. Dat was voor Schopenhauer aanleiding om te spreken over een aangeboren 'metafysische behoefte van de mens'.