terug naar zoekresultaten voor 'ik'
gebarentaal
Taal van het type dat overal ter wereld in dovengemeenschappen is ontstaan en nog ontstaat. In Nederland gebruiken de doven Nederlandse Gebarentaal, in Engeland Britse Gebarentaal en in de VS Amerikaanse Gebarentaal. Gebarentalen verschillen van elkaar net als gesproken talen en doen ook overigens in niets daarvoor onder, ze gebruiken alleen een ander kanaal. In plaats van horen komt zien, en bewegingen van handen, armen en gezicht vervangen klanken. Elke gebarentaal heeft zijn eigen syntaxis, morfologie en zelfs fonologie (equivalent voor klankpatronen zijn bijvoorbeeld handvormen). Kinderen die van baby af aan een gebarentaal leren, doorlopen hetzelfde programma als kinderen die een gesproken taal leren (een-woordfase enzovoort, zie ook kindertaal). Daarnaast wordt de term gebarentaal ook gebruikt voor het sterk beperkte, deels cultureel afhankelijke arsenaal aan gebaren die voor bepaalde vaste boodschappen staan (duim omhoog is 'oké, goed zo', wijsvinger op je voorhoofd betekent 'die is gek'). Ook doven kennen en gebruiken die gebaren.
Wie schreef de opera Le nozze di Figaro?
pidgin
\'Werktaal\' tussen mensen die geen gemeenschappelijke taal hebben, maar toch moeten samenwerken of handeldrijven. Basis is een samenraapsel van uitdrukkingen, constructies en woorden uit de moedertalen van de deelnemers. Pidgins hebben een beperkt vocabulaire, een beperkte grammatica, en dus beperkte mogelijkheden. Ze kunnen zeer lang bestaan als \'markttaal\', die door niemand thuis gebezigd wordt, zoals het Sabir, dat vanaf de Middeleeuwen tot in de twintigste eeuw langs de kusten van de Middellandse Zee in gebruik was. Wordt een pidgin eenmaal de moedertaal van een nieuwe generatie, dan spreken we van een creooltaal.
Zie ook creolistiek.
