terug naar zoekresultaten voor 'aristoteles'
Alexander de Grote
Alexander de Grote (356-323 v.Chr.) was koning van Macedonië, zoon van Philippus II van Macedonië (die de Balkan en de Griekse steden had onderworpen), en leerling van Aristoteles. Alexander trok in 334 voor Christus het Perzische Rijk binnen, waarna hij in de veldslag bij Issus, in het zuiden van Klein Azië (tegenwoordig Turkije), de overwinning behaalde op zijn tegenstander, de Perzische koning Darius III. Ondanks dit verlies behield Darius een grotere legermacht dan de Grieken. De volgende grote confrontatie vond plaats bij Gaugamela (nu het noorden van Irak). Ook bij deze slag leed Darius grote verliezen en sloeg hij vervolgens op de vlucht. De Griekse overwinning betekende het einde van het Perzische Rijk, dat 214 jaar daarvoor was gesticht was Cyrus de Grote. Alexander trok naar Babylon, waar hij het nieuws kreeg dat Darius III was vermoord door Bessas, één van zijn eigen onderbevelhebbers. Door overwinningen op de Perzenen verbreiding van de Griekse cultuur tot in het Indusgebied (nu India en Pakistan), vestigde Alexander de Grote een Grieks-oosters wereldrijk, dat na zijn dood in stukken uiteenviel.
Wie schreef de opera Le nozze di Figaro?
pidgin
\'Werktaal\' tussen mensen die geen gemeenschappelijke taal hebben, maar toch moeten samenwerken of handeldrijven. Basis is een samenraapsel van uitdrukkingen, constructies en woorden uit de moedertalen van de deelnemers. Pidgins hebben een beperkt vocabulaire, een beperkte grammatica, en dus beperkte mogelijkheden. Ze kunnen zeer lang bestaan als \'markttaal\', die door niemand thuis gebezigd wordt, zoals het Sabir, dat vanaf de Middeleeuwen tot in de twintigste eeuw langs de kusten van de Middellandse Zee in gebruik was. Wordt een pidgin eenmaal de moedertaal van een nieuwe generatie, dan spreken we van een creooltaal.
Zie ook creolistiek.
