terug naar zoekresultaten voor 'ik'
vetzuren
Vetzuren zijn organische verbindingen gekenmerkt door een koolwaterstofketen met een eindstandige carboxylgroep. Deze groep bepaalt het zuurkarakter. In de natuur spelen vooral vetzuren met zestien of meer koolstofatomen een belangrijke rol, onder andere als onderdeel van lipiden (vetten).
Biologisch is het onderscheid tussen verzadigde en onverzadigde vetzuren van belang. ‘Onverzadigd’ betekent dat in de koolwaterstofketen tussen diverse koolstofatomen één of meer dubbele bindingen voorkomen. De koolstofketens zijn dan niet volledig met waterstof verzadigd. De belangrijkste onverzadigde vetzuren zijn de meervoudig onverzadigde vetzuren linolzuur, linoleenzuur en arachidonzuur.
Gebruik van een voeding met vetten die veel onverzadigde vetzuren bevatten wordt in verband gebracht met een verminderde kans op hart‑ en vaatziekten, maar daarbij is het wel essentieel dat die dubbele bindingen een bepaalde oriëntatie, namelijk de cis- ofwel Z-oriëntatie hebben en niet de tegengestelde trans- ofwel E-oriëntatie. Dierlijke voedingsstoffen zijn in het algemeen arm aan onverzadigde vetzuren. Voedingsstoffen afkomstig van vissen en de meeste plantaardige voedingsstoffen zijn juist rijk aan onverzadigde vetzuren.
Wie schreef de opera Le nozze di Figaro?
pidgin
\'Werktaal\' tussen mensen die geen gemeenschappelijke taal hebben, maar toch moeten samenwerken of handeldrijven. Basis is een samenraapsel van uitdrukkingen, constructies en woorden uit de moedertalen van de deelnemers. Pidgins hebben een beperkt vocabulaire, een beperkte grammatica, en dus beperkte mogelijkheden. Ze kunnen zeer lang bestaan als \'markttaal\', die door niemand thuis gebezigd wordt, zoals het Sabir, dat vanaf de Middeleeuwen tot in de twintigste eeuw langs de kusten van de Middellandse Zee in gebruik was. Wordt een pidgin eenmaal de moedertaal van een nieuwe generatie, dan spreken we van een creooltaal.
Zie ook creolistiek.
