terug naar zoekresultaten voor 'ik'
linguïstiek
Taalkunde, verzamelnaam voor alle vakgebieden die zich bezighouden met onderzoek naar menselijke taal en talen. Een belangrijk onderscheid is dat in synchrone taalkunde en diachrone taalkunde. Bij de laatste staan de herkomst en ontwikkeling van talen door de eeuwen heen en de verwantschappen ertussen centraal. Synchrone taalkunde valt ruwweg uiteen in traditionele taalkunde, die poogt talen in zo groot mogelijk detail te beschrijven, en een aantal stromingen, waarvan de generatieve taalkunde de belangrijkste is, die zoeken naar een verklaring voor het taalvermogen van de mens. Op het grensvlak van de linguïstiek en andere vakgebieden vinden we nog de patholinguïstiek, die zich met veelal door hersenletsel veroorzaakte stoornissen in het taalvermogen bezighoudt; de neurolinguïstiek, die zoekt naar de fysische basis van ons taalvermogen in de hersenen; de psycholinguïstiek, ook op zoek naar verklaringen voor het taalvermogen, maar met gebruikmaking van methoden en technieken uit de psychologie; en de sociolinguïstiek, waarbij de taal als maatschappelijk verschijnsel benaderd wordt.
Zie ook Chomsky.
Wie schreef de opera Le nozze di Figaro?
pidgin
\'Werktaal\' tussen mensen die geen gemeenschappelijke taal hebben, maar toch moeten samenwerken of handeldrijven. Basis is een samenraapsel van uitdrukkingen, constructies en woorden uit de moedertalen van de deelnemers. Pidgins hebben een beperkt vocabulaire, een beperkte grammatica, en dus beperkte mogelijkheden. Ze kunnen zeer lang bestaan als \'markttaal\', die door niemand thuis gebezigd wordt, zoals het Sabir, dat vanaf de Middeleeuwen tot in de twintigste eeuw langs de kusten van de Middellandse Zee in gebruik was. Wordt een pidgin eenmaal de moedertaal van een nieuwe generatie, dan spreken we van een creooltaal.
Zie ook creolistiek.
