terug naar zoekresultaten voor 'ik'
Jeroen Brouwers
Jeroen Bouwers (1940-2022) schreef een omvangrijk oeuvre. Liefde, literatuur en dood vormen de hoofdthema's in zijn kritisch en verhalend proza. Bekend zijn Zonder trommels en trompetten (1973) en een boek over schrijvers die zelfmoord pleegden, De laatste deur (1983). Zijn in 1983 verschenen Bezonken rood, een half fictieve, half autobiografische roman over het leven van een kleuter in een Japans interneringskamp, veroorzaakte een jarenlange polemiek met Rudy Kousbroek over het waarheidsgehalte van deze roman. In 1993 ontving hij de Constantijn Huygens-Prijs voor zijn gehele oeuvre. In 2000 verscheen de roman Geheime kamers. In 2001 en 2015 ontving hij de toenmalige AKO Literatuurprijs (nu Boekenbon Literatuur Prijs). In 2007 weigerde hij de prestigieuze Prijs der Nederlandse Letteren, omdat hij het aan deze prijs gekoppelde bedrag een farce vond. Voor zijn roman Bittere bloemen won hij in 2011 de Literatuurprijs van de Vlaamse provincies. Met Bittere bloemen (2011) schreef Brouwers een boek over een oude rechter, die in het zicht van de dood, terugblikt op zijn leven.
Zijn laatste roman Cliënt E. Busken over een dag uit het leven in een psychiatrische instelling, werd bekroond met de Libris Literatuur Prijs 2021.
Wie schreef de opera Le nozze di Figaro?
pidgin
\'Werktaal\' tussen mensen die geen gemeenschappelijke taal hebben, maar toch moeten samenwerken of handeldrijven. Basis is een samenraapsel van uitdrukkingen, constructies en woorden uit de moedertalen van de deelnemers. Pidgins hebben een beperkt vocabulaire, een beperkte grammatica, en dus beperkte mogelijkheden. Ze kunnen zeer lang bestaan als \'markttaal\', die door niemand thuis gebezigd wordt, zoals het Sabir, dat vanaf de Middeleeuwen tot in de twintigste eeuw langs de kusten van de Middellandse Zee in gebruik was. Wordt een pidgin eenmaal de moedertaal van een nieuwe generatie, dan spreken we van een creooltaal.
Zie ook creolistiek.
