terug naar zoekresultaten voor 'ik'
Harry Mulisch
Harry Mulisch (1927-2010) was een belangrijke Nederlandse schrijver. De Tweede Wereldoorlog is van grote invloed geweest op zijn werk. Hij debuteerde in 1952 met het min of meer surrealistische Archibald Strohalm. In Voer voor psychologen (1961) peilde hij zijn eigen motieven. In De zaak 40/61 (1962), over het proces Eichmann, ontleedde hij de drijfveren van het menselijk handelen. Zijn roman over de Tweede Wereldoorlog De aanslag (1982) is in dertig talen vertaald, werd verfilmd en won een Oscar. Andere grote successen waren Het stenen bruidsbed (1959) en het eveneens verfilmde Twee vrouwen (1975). Mulisch beschouwde De ontdekking van de hemel (1992 en verfilmd in 2001) als zijn magnum opus. Hierin gaf hij een samenvatting van zijn leven en werk. In 2001 verscheen Siegfried, waarin hij de mens Hitler probeerde te 'vangen in een web van fictie'.
Hij ontving in 1978 de P.C. Hooft-prijs en in 1995 de Prijs der Nederlandse Letteren. Bovendien in 1999 de Libris Literatuur Prijs.
In 2011 werd postuum De tijd zelf. Drieluik gepubliceerd. Hierin 22 pagina's tekst van Mulisch over de hem typerende onderwerpen als 'de tijd' en 'droom en werkelijkheid'. Het boek is verder aangevuld met verrassende dagboekfragmenten en met essays van de samenstellers.
Wie schreef de opera Le nozze di Figaro?
pidgin
\'Werktaal\' tussen mensen die geen gemeenschappelijke taal hebben, maar toch moeten samenwerken of handeldrijven. Basis is een samenraapsel van uitdrukkingen, constructies en woorden uit de moedertalen van de deelnemers. Pidgins hebben een beperkt vocabulaire, een beperkte grammatica, en dus beperkte mogelijkheden. Ze kunnen zeer lang bestaan als \'markttaal\', die door niemand thuis gebezigd wordt, zoals het Sabir, dat vanaf de Middeleeuwen tot in de twintigste eeuw langs de kusten van de Middellandse Zee in gebruik was. Wordt een pidgin eenmaal de moedertaal van een nieuwe generatie, dan spreken we van een creooltaal.
Zie ook creolistiek.
