terug naar zoekresultaten voor 'ik'
Frederik van Eeden
(1860-1932) Toneelschrijver en essayist, maar voornamelijk dichter en romancier, behorend tot de Beweging van Tachtig). Een van de oprichters van De Nieuwe Gids (1885). Beschreef in zijn sprookjesachtige debuut De kleine Johannes (1887) het opgroeien van een gevoelige jongen. Van de koele meren des doods (1900) is een psychologische roman over de onvermijdelijke ondergang van een ziekelijk-nerveus vrouwentype. Veel geciteerd is de dichtregel: 'Ik heb de witte waterlelie lief', uit het gedicht De Waterlelie. Van Eeden was ook psychiater en een ethisch bevlogen activist.
Jan Fontijn voltooide in 1996 een tweedelige biografie van Frederik van Eeden.
Wie schreef de opera Le nozze di Figaro?
pidgin
\'Werktaal\' tussen mensen die geen gemeenschappelijke taal hebben, maar toch moeten samenwerken of handeldrijven. Basis is een samenraapsel van uitdrukkingen, constructies en woorden uit de moedertalen van de deelnemers. Pidgins hebben een beperkt vocabulaire, een beperkte grammatica, en dus beperkte mogelijkheden. Ze kunnen zeer lang bestaan als \'markttaal\', die door niemand thuis gebezigd wordt, zoals het Sabir, dat vanaf de Middeleeuwen tot in de twintigste eeuw langs de kusten van de Middellandse Zee in gebruik was. Wordt een pidgin eenmaal de moedertaal van een nieuwe generatie, dan spreken we van een creooltaal.
Zie ook creolistiek.
