waterhoofd
Een waterhoofd (synoniem: hydrocefalus) is een abnormale hoeveelheid vocht binnen of rondom de hersenen, met als gevolg het open blijven van de fontanellen (de opening tussen beide schedelhelften) bij een foetus, en een vergroting van de schedel. Door druk op het hersenweefsel ontstaan geestelijke ontwikkelingsstoornissen. De ziekte kan aangeboren zijn, vaak samen met een zogeheten open rug, of ontstaan ten gevolge van een ontsteking, bijvoorbeeld meningitis (nekkramp), syfilis of toxoplasmose.
Welke Duitse componist zette de Carmina Burana, een verzameling Middeleeuwse liederen, op muziek?
intuïtie
Onmiddellijk als bij ingeving verkregen inzicht in het wezen van de dingen. Het is een manier van kennen die volstrekt buiten het begripsmatige denken en het stap voor stap redeneren om gaat.
