terug naar zoekresultaten voor 'ik'
Fjodor M. Dostojevski
(1821-1881) Russische romanschrijver die zich naar eigen zeggen verdiepte in 'de dieptes van de menselijke ziel'. Zijn eigen ervaringen kwamen hem daarbij goed van pas. Als politieke radicaal was hij door de tsaristische politie in 1849 gearresteerd, op een haar na gefusilleerd en voor vier jaar verbannen naar Siberië. Als epilepticus en pathologisch gokker stond hij voortdurend op gespannen voet met het leven. Schuld en boete bepaalden zijn bestaan; morele twijfels en broze geesten bevolken zijn boeken. Zijn grote psychologische romans De gebroeders Karamazov (1880) en Misdaad en straf (1866) draaien om moord, terwijl De idioot (1868) en Boze geesten (1872) wemelen van de geëxalteerde personages en sentimentele passages. Zijn gebruik van sensationele effecten, zijn psychologiserende stijl en zijn liefde voor moreel-filosofische kwesties maken hem tot een van de invloedrijkste schrijvers aller tijden. Zie ook Karamazov en Raskolnikov.
Wie schreef de opera Le nozze di Figaro?
pidgin
\'Werktaal\' tussen mensen die geen gemeenschappelijke taal hebben, maar toch moeten samenwerken of handeldrijven. Basis is een samenraapsel van uitdrukkingen, constructies en woorden uit de moedertalen van de deelnemers. Pidgins hebben een beperkt vocabulaire, een beperkte grammatica, en dus beperkte mogelijkheden. Ze kunnen zeer lang bestaan als \'markttaal\', die door niemand thuis gebezigd wordt, zoals het Sabir, dat vanaf de Middeleeuwen tot in de twintigste eeuw langs de kusten van de Middellandse Zee in gebruik was. Wordt een pidgin eenmaal de moedertaal van een nieuwe generatie, dan spreken we van een creooltaal.
Zie ook creolistiek.
