ziel
Het onstoffelijke beginsel dat verantwoordelijk is voor het leven van het menselijke wezen. Voor Aristoteles was de ziel niet meer dan de vorm van het lichaam, die zonder het lichaam niet kon voortbestaan; voor hem was de ziel dus niet onsterfelijk. Voor Plato en voor de hele christelijke traditie is de ziel van hoger orde en slechts tijdelijk met het lichaam verbonden, waarbij de ziel voor het goede staat en het lichaam voor het kwade: het lichaam is de kerker van de ziel (soma sèma). Na de dood zou de ziel zich losmaken van het lichaam en op de een of andere manier voortleven.
Welke Duitse componist zette de Carmina Burana, een verzameling Middeleeuwse liederen, op muziek?
intuïtie
Onmiddellijk als bij ingeving verkregen inzicht in het wezen van de dingen. Het is een manier van kennen die volstrekt buiten het begripsmatige denken en het stap voor stap redeneren om gaat.
