terug naar zoekresultaten voor 'ik'
Ernst Bloch
(1885-1977) Duitse filosoof, emigreerde in 1933 uit Duitsland en vestigde zich uiteindelijk in de Verenigde Staten. Keerde na de oorlog terug naar Duitsland, waar hij in 1948 te Leipzig (in de toenmalige DDR) hoogleraar werd. Na de bouw van de Muur in 1961 keerde hij na een verblijf in West-Duitsland niet meer terug naar de DDR, waar hij vanwege zijn vrijzinnige uitspraken voortdurend door de partijbureaucratie werd lastiggevallen. Hij verbond het marxisme met motieven uit de joodse eschatologie (leer van het einde der tijden). De hoop is voor hem de motor van de geschiedenis; het verlangen naar een beter leven houdt het wereldproces gaande. In zijn hoofdwerk Das Prinzip Hoffnung (drie delen, 1954-1959) zet hij uiteen hoe utopische motieven zich in allerlei cultuuruitingen, van hoog tot laag, vertalen. Bloch ontwikkelde een aparte stijl van schrijven, die men expressionistisch zou kunnen noemen en die veel van zijn werken een hoog literair gehalte geven.
Wie schreef de opera Le nozze di Figaro?
pidgin
\'Werktaal\' tussen mensen die geen gemeenschappelijke taal hebben, maar toch moeten samenwerken of handeldrijven. Basis is een samenraapsel van uitdrukkingen, constructies en woorden uit de moedertalen van de deelnemers. Pidgins hebben een beperkt vocabulaire, een beperkte grammatica, en dus beperkte mogelijkheden. Ze kunnen zeer lang bestaan als \'markttaal\', die door niemand thuis gebezigd wordt, zoals het Sabir, dat vanaf de Middeleeuwen tot in de twintigste eeuw langs de kusten van de Middellandse Zee in gebruik was. Wordt een pidgin eenmaal de moedertaal van een nieuwe generatie, dan spreken we van een creooltaal.
Zie ook creolistiek.
