terug naar zoekresultaten voor 'ethiek'
Epicurus
(341-270 v.Chr.) Griekse filosoof, stichter van een filosofische school in Athene. Zijn natuurfilosofische leer sluit aan bij die van Democritus, die leert dat de natuur bestaat uit atomen en lege ruimte. De atomen vormen in een continu proces alle stoffelijke en geestelijke dingen (de ziel is een conglomeraat van atomen). Epicurus ontwikkelde zijn natuurleer als een medicijn tegen bijgeloof en tegen de angst voor de dood.
Bekend gebleven is Epicurus vooral om zijn ethiek. Het doel van het menselijk streven is de gelukzaligheid en het wezen van gelukzaligheid is het genot. Dat is echter niet alleen het zinnelijke genot, maar vooral intellectueel genot en dat bestaat voornamelijk uit zielenrust (ataraxie), die voortkomt uit inzicht in het ware wezen van de wereld.
Epicurus ontkende niet het bestaan van goden, maar dichtte hun geen invloed toe op het reilen en zeilen van de wereld en op het lot van de mensen.
Wie schreef de opera Le nozze di Figaro?
pidgin
\'Werktaal\' tussen mensen die geen gemeenschappelijke taal hebben, maar toch moeten samenwerken of handeldrijven. Basis is een samenraapsel van uitdrukkingen, constructies en woorden uit de moedertalen van de deelnemers. Pidgins hebben een beperkt vocabulaire, een beperkte grammatica, en dus beperkte mogelijkheden. Ze kunnen zeer lang bestaan als \'markttaal\', die door niemand thuis gebezigd wordt, zoals het Sabir, dat vanaf de Middeleeuwen tot in de twintigste eeuw langs de kusten van de Middellandse Zee in gebruik was. Wordt een pidgin eenmaal de moedertaal van een nieuwe generatie, dan spreken we van een creooltaal.
Zie ook creolistiek.
