terug naar zoekresultaten voor 'anaxagoras'
Anaxagoras
(ongeveer 500-428 v.Chr.) Griekse filosoof en astronoom. Doceerde in Athene, maar werd wegens goddeloosheid verbannen (hij had beweerd dat de zon een gloeiende steenklomp was). Volgens Anaxagoras is de wereld opgebouwd uit kleine deeltjes (door hem 'zaden' genoemd), oneindig in aantal en soort, die aanvankelijk een chaos vormden. De Nous (goddelijke intelligentie) bracht deze chaos zodanig in beweging dat het gelijke zich bij het gelijke voegde en het verschillende zich van het verschillende afscheidde. Zo ontstond er een geordende wereld, die voortaan door de wetten van oorzaak en gevolg geregeerd werd. Het opmerkelijke aan zijn filosofie is zijn stelling dat de werkelijkheid eeuwig is: ze is niet uit het niets ontstaan en ze zal evenmin in het niets verdwijnen.
Wie schreef de opera Le nozze di Figaro?
pidgin
\'Werktaal\' tussen mensen die geen gemeenschappelijke taal hebben, maar toch moeten samenwerken of handeldrijven. Basis is een samenraapsel van uitdrukkingen, constructies en woorden uit de moedertalen van de deelnemers. Pidgins hebben een beperkt vocabulaire, een beperkte grammatica, en dus beperkte mogelijkheden. Ze kunnen zeer lang bestaan als \'markttaal\', die door niemand thuis gebezigd wordt, zoals het Sabir, dat vanaf de Middeleeuwen tot in de twintigste eeuw langs de kusten van de Middellandse Zee in gebruik was. Wordt een pidgin eenmaal de moedertaal van een nieuwe generatie, dan spreken we van een creooltaal.
Zie ook creolistiek.
