terug naar zoekresultaten voor 'ik'
Marleen Gorris
Marleen Gorris (1948) is een Nederlandse regisseur en de eerste vrouwelijke Oscarwinnares die de prijs won voor de Best Foreign Film. Dat was voor haar derde film Antonia in 1995. Haar eerste film is De stilte rond Christina M. (1982), een uitgesproken feministische film. Bij de voorvertoning in New York voor een gezelschap van jonge regisseurs vroegen enkele aanwezige mannen haar waarom zij zo'n eendimensionaal negatief beeld van mannen had geschetst. Dat leidde tot hoongelach van de vrouwen in de zaal. Gorris won er een Gouden Kalf mee. Haar derde Nederlandse film is Gebroken spiegels (1984). Voor alle drie films schreef zij het scenario zelf.
Na het succes van Antonia werkte zij voornamelijk in het buitenland en had zij onder meer succes met Mrs Dalloway, naar het boek van Virginia Woolf met Vanessa Redgrave (1987), The Luzhin Defence, de verfilming van een verhaal van Wladimir Nabokov (2000) en Within the Whirlwind (2009) over de veroordeling in 1937 door het Stalinistische regime van de Russische wetenschapster Evgenia Ginzburg en haar leven in het strafkamp. Alle films van Gorris zijn feministisch geïnspireerd. Tijdens de opname in 2014 in Italië van de tragicomedie Love, Honour, Tulips and a Bike kreeg zij een burnout, waarna zij geen films meer maakte.
Wie schreef de opera Le nozze di Figaro?
pidgin
\'Werktaal\' tussen mensen die geen gemeenschappelijke taal hebben, maar toch moeten samenwerken of handeldrijven. Basis is een samenraapsel van uitdrukkingen, constructies en woorden uit de moedertalen van de deelnemers. Pidgins hebben een beperkt vocabulaire, een beperkte grammatica, en dus beperkte mogelijkheden. Ze kunnen zeer lang bestaan als \'markttaal\', die door niemand thuis gebezigd wordt, zoals het Sabir, dat vanaf de Middeleeuwen tot in de twintigste eeuw langs de kusten van de Middellandse Zee in gebruik was. Wordt een pidgin eenmaal de moedertaal van een nieuwe generatie, dan spreken we van een creooltaal.
Zie ook creolistiek.
