terug naar zoekresultaten voor 'ik'
D.W. Griffith
De Amerikaanse regisseur David Wark Griffith (1875-1948) werd vrijwel altijd met zijn initialen genoemd. Voor hij in 1908 filmregisseur werd was hij acteur en toneelschrijver. Hij wordt gezien als één van de grondleggers van moderne montage technieken. Charly Chaplin noemde hem 'ons aller leermeester'. Hij experimenteerde met onder veel meer met flashbacks, close ups, fade outs en crosscutting (waarbij verschillende scènes die zich tegelijkertijd afspelen samen op het scherm zijn te zien). Hiermee probeerde hij films een meer emotionele lading te geven dan in de tijd van de stomme film gebruikelijk was.
Griffith werd omstreden na het uitkomen van zijn film Birth of a Nation (1915) over de Amerikaanse Burgeroorlog. Hij werd geprezen om de innovatieve vorm van filmen, maar inhoudelijk was er veel kritiek. De zwarte Amerikanen werden op een vernederende manier neergezet en het ontstaan van de Ku Klux Klan werd verdedigd. De film was een kassucces, maar er braken ook rellen uit. Andere, ook vernieuwende films wat techniek betreft, zijn Intolerance (1916), Broken Blossoms (1920) en America (1924). Nadat in 1927 geluidsfilms mogelijk werden, maakte Griffith Abraham Lincoln (1930) en The Struggle (1931). Maar met deze nieuwe techniek had hij weinig affiniteit.
Wie schreef de opera Le nozze di Figaro?
pidgin
\'Werktaal\' tussen mensen die geen gemeenschappelijke taal hebben, maar toch moeten samenwerken of handeldrijven. Basis is een samenraapsel van uitdrukkingen, constructies en woorden uit de moedertalen van de deelnemers. Pidgins hebben een beperkt vocabulaire, een beperkte grammatica, en dus beperkte mogelijkheden. Ze kunnen zeer lang bestaan als \'markttaal\', die door niemand thuis gebezigd wordt, zoals het Sabir, dat vanaf de Middeleeuwen tot in de twintigste eeuw langs de kusten van de Middellandse Zee in gebruik was. Wordt een pidgin eenmaal de moedertaal van een nieuwe generatie, dan spreken we van een creooltaal.
Zie ook creolistiek.
