terug naar zoekresultaten voor 'ik'
Abbas Kiarostami
Abbas Kiarostami (1940-2016) was een Iraanse filmmaker die na de kunstacademie in de reclamewereld terecht kwam, als onder meer vormgever en illustrator. Later maakte hij reclamefilms voor de Iraanse televisie. In 1969 hielp hij mee met het oprichten van een filmafdeling binnen een instituut voor de ontwikkeling van kinderen en jongeren. Deze afdeling werd een van meest toonaangevende filmstudio's in Iran.
Zijn eerste film Nān o Kūcheh (Het brood en de steeg), maakte Kiarostami in 1970. In tegenstelling tot veel Iraanse tijdgenoten bleef hij na de revolutie in 1979 in Iran wonen en werken. Met de film Khane-ye Doust Kodjast? (Waar is het huis van mijn vriend?, 1987) werd hij ook buiten Iran bekend.
Kenmerken van zijn films zijn onder andere de mengeling van fantasie en realiteit, het gebruik van de Perzische poëzie, de langzame manier van vertellen en de minimale plots.
Zijn werk werd veelvuldig bekroond. Onder meer voor Zīr-e Derakhtān-e Zeytūn (Onder de olijfbomen, 1994) ontving hij op vijf verschillende filmfestivals belangrijke filmprijzen. Ta'm-e gīlās (De smaak van kersen, 1997) won niet alleen de Gouden Palm tijdens het filmfestival in Cannes, maar werd tevens door Time Magazine en twee organisaties van filmrecensenten uitgeroepen tot film van het jaar. Kiarostami overleed in 2016, vlak nadat hij was benoemd tot lid van Academy of Motion Picture Arts and Sciences, de organisatie die jaarlijks de Oscars uitreikt.
Wie schreef de opera Le nozze di Figaro?
pidgin
\'Werktaal\' tussen mensen die geen gemeenschappelijke taal hebben, maar toch moeten samenwerken of handeldrijven. Basis is een samenraapsel van uitdrukkingen, constructies en woorden uit de moedertalen van de deelnemers. Pidgins hebben een beperkt vocabulaire, een beperkte grammatica, en dus beperkte mogelijkheden. Ze kunnen zeer lang bestaan als \'markttaal\', die door niemand thuis gebezigd wordt, zoals het Sabir, dat vanaf de Middeleeuwen tot in de twintigste eeuw langs de kusten van de Middellandse Zee in gebruik was. Wordt een pidgin eenmaal de moedertaal van een nieuwe generatie, dan spreken we van een creooltaal.
Zie ook creolistiek.
