terbeschikkingstelling
Vaak afgekort tot TBS. Strafrechtelijke maatregel die de rechter kan opleggen aan een verdachte van bepaalde (vaak ernstige) misdrijven. Anders dan bij gevangenisstraf wordt niet gesproken van een straf, maar van een maatregel. Het eerste doel is om de terbeschikkinggestelde te behandelen. Voorwaarde voor opleggen van deze maatregel is dat de rechter overtuigd moet zijn van geestelijke stoornis of gebrekkige ontwikkeling ten tijde van het delict waar verdachte voor terecht staat.
Welke stripheld is van beroep journalist/reporter?
migratie
Trek van mensen vanuit een land naar een ander land. In sommige gevallen is migratie door het ontvangende land bevorderd omdat behoefte aan meer arbeidskrachten in bepaalde sectoren bestond. In andere gevallen wordt migratie ontmoedigd, bijvoorbeeld wegens reeds bestaande bevolkingsdichtheid.
Zie ook asiel en bootvluchteling.