redelijke termijn

Binnen het straf- en bestuursrecht is dit het tijdsverloop waarbinnen de overheid voortvarend en zonder onredelijke vertraging moet optreden of tot vervolging moet overgegaan. Op Europees niveau schrijft het EVRM voor dat berechting binnen een redelijke termijn moet plaats vinden. Dit is doorgaans een termijn van maximaal twee jaar, waarbinnen een straf- of bestuurszaak tegen een burger moet zijn afgedaan. Deze norm dient ter voorkoming van onredelijke vertraging. Bij de beantwoording van de vraag of in een bepaald geval de redelijke termijn is overschreden, wordt door de rechter een aantal criteria gehanteerd, zoals de ingewikkeldheid van de zaak, het gedrag en de positie van de verdachte, en de houding van de justitiële autoriteiten. Afhankelijk van het soort zaak dient de burger tegen wie de redelijke termijn door de overheid niet in acht is genomen, daarvoor gecompenseerd te worden.

Quizvraag v/d week

Woord v/d week

Meest gezocht deze week

Welke Romeinse schrijver schreef over de Romeinse keizers uit de 1e eeuw na Christus?


JUIST!NIET JUIST!

Tacitus

hagiografie

(Grieks: hagios = heilig) Beschrijving van leven en werk van een heilige. Door de talloze legenden en wonderen die in de hagiografische literatuur zijn opgenomen, heeft het woord de bijbetekenis gekregen van: onkritische levensbeschrijving.
Zie ook hagiografie in het hoofdstuk Geschiedenis: Middeleeuwen.