horen
In de rechtspraak betekent 'horen' iemand in de gelegenheid stellen zijn of haar gedachten naar voren te brengen. Het is het in praktijk brengen van het belangrijke principe 'hoor en wederhoor', waarbij het dan meestal het wederhoor betreft. Zo kan in het bestuursrecht een bestuursorgaan verplicht zijn de belanghebbenden te horen over een besluit. In het strafrecht betekent horen dat een verdachte in de gelegenheid wordt gesteld zijn mening naar voren te brengen. Het is niet hetzelfde als verhoren, omdat bij verhoren de verdachte geen gesprekspartner is maar degene die vragen moet beantwoorden in een ondervraging.
Hoe heet de psychische stoornis waarbij men continu gericht is op eigen lichamelijke schoonheid, prestaties en uitstraling?
ethiek
Zedenleer, moraalfilosofie. Het praktische deel van de filosofie dat zich bezighoudt met de bestudering van de zeden en probeert vast te stellen wat goed is en wat slecht. De ethiek kan beschrijvend zijn of normatief en in dat laatste geval stelt ze normen, voorschriften en wetten op. De normatieve ethiek probeert dus vragen te beantwoorden als: \'Wat is goed?\' \'Hoe moeten we handelen?\' \'Waarom moeten we zo handelen?\'