absurdisme
Stroming in het theater, na de Tweede Wereldoorlog ontstaan in Parijs die onder invloed van het existentialisme, de menselijke communicatie als iets onzinnigs beschouwt en de condition humaine als absurd en doelloos ziet. De term is afkomstig van Camus. Het absurdisme is een relatief kortdurende stroming geweest met zijn hoogtepunt in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw. Desondanks heeft het een onuitwisbare stempel gedrukt op de ontwikkeling van het theater sindsdien. Belangrijkste toneelschrijvers Eugène Ionesco, Arthur Adamov en Samuel Beckett. Bekendste toneelstuk: Wachten op Godot (1952) van Beckett. Terugkerend kenmerk: personages zijn alleen (zonder God) en op zichzelf aangewezen, wat leidt tot taal als barrière in plaats van communicatiemiddel.
Hoe heet de Griekse godin van wijsheid en wetenschap?
fantasy
Filmgenre met verzonnen wezens, zich afspelend in imaginaire werelden. Terugkerende motieven zijn magie, tovenarij, mythologie en soms een vleugje spiritualiteit of pseudo-wijsheden. Veelal spannende avonturenfilms, maar steeds onder het motto: dromen mag! Het genre ligt dicht bij science-fiction en horror, maar toon en timbre verschillen nadrukkelijk. Het magnum opus van dit genre - in roman en film - is de trilogie van Peter Jackson naar boek van J.R.R. Tolkien, The Lord of the Rings (2001, 2002 en 2003). Maar ook de Harry Potter-reeks (2001-2011) valt niet te onderschatten: \"It takes a great deal of courage to stand up to your enemies, but a great deal more to stand up to your friends.\"
