Geschiedenis: Middeleeuwen

Na de val van het West-Romeinse Rijk in 476 omspannen de Middeleeuwen ruim duizend jaar. Als onvaste eindgrens neemt men meestal 1450 á 1500.
De benaming Middeleeuwen ontstond in de Renaissance, toen men aansluiting zocht bij de Oudheid en op de ‘midden‑tijden’ neerkeek als op een duistere en achterlijke periode. Maar dat neemt niet weg dat belangrijke instellingen van onze westerse beschaving niet alleen in de Oudheid, maar ook in de Middeleeuwen werden geboren. Niet alleen onze normen en waarden op het gebied van geloof en moraal, maar ook de parlementaire democratie, de christelijke Kerk en het pausdom, het koningschap en de universiteit gaan terug op de Middeleeuwen.
Specifieke onderwerpen op het gebied van de kerk‑, kunst‑ of rechtgeschiedenis hebben we in overleg met de redactie aan deskundigen van die disciplines overgelaten. Dat kostte wel enige moeite, omdat in de Middeleeuwen de eenheid van denken en leven nu eenmaal een ideologisch‑religieus gegeven was: kerk, kunst en recht waren alle nauw verweven met de rest van de maatschappij.

 ^{Piet Leupen en Marion van Bussel‑Eijlander}