linguïstiek

Taalkunde, verzamelnaam voor alle vakgebieden die zich bezighouden met onderzoek naar menselijke taal en talen. Een belangrijk onderscheid is dat in synchrone taalkunde en diachrone taalkunde. Bij de laatste staan de herkomst en ontwikkeling van talen door de eeuwen heen en de verwantschappen ertussen centraal. Synchrone taalkunde valt ruwweg uiteen in traditionele taalkunde, die poogt talen in zo groot mogelijk detail te beschrijven, en een aantal stromingen, waarvan de generatieve taalkunde de belangrijkste is, die zoeken naar een verklaring voor het taalvermogen van de mens. Op het grensvlak van de linguïstiek en andere vakgebieden vinden we nog de patholinguïstiek, die zich met veelal door hersenletsel veroorzaakte stoornissen in het taalvermogen bezighoudt; de neurolinguïstiek, die zoekt naar de fysische basis van ons taalvermogen in de hersenen; de psycholinguïstiek, ook op zoek naar verklaringen voor het taalvermogen, maar met gebruikmaking van methoden en technieken uit de psychologie; en de sociolinguïstiek, waarbij de taal als maatschappelijk verschijnsel benaderd wordt.
Zie ook Chomsky.