computertaalkunde

Vakgebied op de grens tussen linguïstiek en informatica, dat zich vooral bezighoudt met de automatische verwerking van natuurlijke taal, en verder hand- en spandiensten op het gebied van automatisering verricht voor andere deelgebieden van de taalkunde. De belangrijkste deelgebieden zijn automatische spraakherkenning en spraaksynthese (respectievelijk het omzetten van gesproken taal in een vorm van tekst en andersom), en automatisch ontleden en vertalen. De resultaten zijn vooralsnog bescheiden; de beste prestaties worden geboekt bij spraakherkenning en -synthese. Hoewel al sinds 1945 beloofd wordt dat de vertaalcomputer binnen vijf jaar bestaat, is het begrijpen van taal nog altijd veel te moeilijk. Wel kunnen sommige systemen redelijk adequaat reageren op losse gesproken woorden (stembesturing). Op heel beperkte terreinen, bijvoorbeeld informatie over treinverkeer of de afhandeling van bezorgklachten bij kranten, zijn er zelfs systemen die trefwoorden (plaatsnamen, tijden, namen van dagen, postcodes) uit lopende spraak kunnen vissen en zo effectief reageren dat de illusie ontstaat dat de computer je begrijpt.