Frederik van Eeden
(1860-1932) Toneelschrijver en essayist, maar voornamelijk dichter en romancier, behorend tot de Beweging van Tachtig). Een van de oprichters van De Nieuwe Gids (1885). Beschreef in zijn sprookjesachtige debuut De kleine Johannes (1887) het opgroeien van een gevoelige jongen. Van de koele meren des doods (1900) is een psychologische roman over de onvermijdelijke ondergang van een ziekelijk-nerveus vrouwentype. Veel geciteerd is de dichtregel: 'Ik heb de witte waterlelie lief', uit het gedicht De Waterlelie. Van Eeden was ook psychiater en een ethisch bevlogen activist.
Jan Fontijn voltooide in 1996 een tweedelige biografie van Frederik van Eeden.
In welk muziekgenre was het platenlabel Motown gespecialiseerd?
terrorisme
Het zonder wettelijke grond plegen van grootschalig geweld of creëren van dreiging met vaak immense gevolgen. Deze daden worden veelal gepleegd met een politiek, religieus of extremistisch doel voor ogen en worden na afloop regelmatig opgeëist door een groepering.
Zie ook terrorisme in het hoofdstuk Internationale politiek.