Frederik van Eeden
(1860-1932) Toneelschrijver en essayist, maar voornamelijk dichter en romancier, behorend tot de Beweging van Tachtig). Een van de oprichters van De Nieuwe Gids (1885). Beschreef in zijn sprookjesachtige debuut De kleine Johannes (1887) het opgroeien van een gevoelige jongen. Van de koele meren des doods (1900) is een psychologische roman over de onvermijdelijke ondergang van een ziekelijk-nerveus vrouwentype. Veel geciteerd is de dichtregel: 'Ik heb de witte waterlelie lief', uit het gedicht De Waterlelie. Van Eeden was ook psychiater en een ethisch bevlogen activist.
Jan Fontijn voltooide in 1996 een tweedelige biografie van Frederik van Eeden.
Welke schilder uit de Gouden eeuw was géén leerling van Rembrandt?
smaad
Belediging waarbij opzettelijk iemands eer of goede naam wordt aangetast, door diegene in het openbaar van iets te beschuldigen. Het verschil met laster is dat je dan iemand beschuldigt van iets, waarvan je weet dat het niet waar is.
