Afrodite
(Latijn: Venus) In de Griekse mythologie de godin van liefde en schoonheid. Homerus meldt dat zij de dochter was van Zeus en Artemis. Maar volgens een andere versie van haar geboorte was zij ontsproten aan het schuim dat ontstond, toen de afgesneden genitaliën van Ouranos door Kronos in de zee bij Cyprus werden gegooid. Afrodite is in belangrijke mate verantwoordelijk voor het ontstaan van de Trojaanse oorlog.
Afrodite had veel buitenechtelijke relaties, die de jaloezie en wraakzucht van haar echtgenoot Hefaistos opwekten. Haar bekendste minnaar was Ares, van wie zij zes kinderen had: Eros en Anteros (de liefde en de wederliefde), Harmonia, Deimos en Fobos (de angst en de vrees) en Priapos.
De godin van de liefde heeft haar naam gegeven aan de tweede planeet van ons zonnestelsel, en aan begrippen als venusheuvel en venerische ziekten.
Welke schrijver uit de Griekse oudheid schreef fabels zoals De haas en de schildpad?
Byzantijnse Rijk
Het Byzantijnse Rijk was een Romeins keizerrijk met Constantinopel (= stad van Constantijn, later Byzantium en door de Turken Istanboel genoemd) als hoofdstad. De stad werd in 330 n. Chr. door Constantijn de Grote gesticht als de nieuwe hoofdstad van het Romeinse Rijk, waarvan het oostelijke, Griekssprekende deel op dat moment het meest welvarend en dichtstbevolkt was. In 395 deelde keizer Theodosius I het Romeinse Rijk op in een oostelijk deel, bestuurd vanuit Constantinopel (later Byzantijnse Rijk genoemd) en een westelijk deel, eerst bestuurd vanuit Rome, vanaf 402 vanuit Ravenna. Het Byzantijnse Rijk omvatte op zijn hoogtepunt delen van Europa, Klein-Azië, Palestina en Noord-Afrika. Tot in de elfde eeuw bleef het een grote mogendheid met Byzantium als grootste stad van Europa en het Midden-Oosten. Het rijk was tijdelijk in handen van westerse kruisvaarders (dertiende eeuw) en werd definitief veroverd door de Turken in de vijftiende eeuw. De heerschappij van de Byzantijnse keizer over kerk en staat was bijna absoluut.
