Stadhouder Willem III

Stadhouder Willem III (1650-1702) werd geboren na de dood van zijn vader stadhouder Willem II. Hij werd onder leiding van Johan de Witt geweerd uit politieke en militaire ambten, tot dat in het rampjaar 1672 niet langer mogelijk bleek.
Hij werd stadhouder over vijf gewesten en boekte als kapitein-generaal militaire successen. Dankzij de toenemende invloed van Oranje-aanhangers in Hollandse steden kreeg hij grote macht, die hij vooral in dienst stelde van de buitenlandse politiek.
Doel was de handhaving van het Europese machtsevenwicht en het Protestantisme tegenover de veroveringsdrang van Frankrijk onder Lodewijk XIV. Maar het aantal oorlogen dat hij voerde ging de draagkracht van de Republiek te boven en riepen verzet op bij een deel van de regenten.
Door zijn huwelijk met Maria Stuart (1662-1694), dochter van Jacobus II van Engeland werd hij koning van Engeland (1688-89), de zogeheten Glorious Revolution
Hij overleed in 1702. Zijn huwelijk was kinderloos gebleven, zodat met hem het huis van Oranje-Nassau in de mannelijke lijn uitstierf.

Quizvraag v/d week

Woord v/d week

Meest gezocht deze week

Hoe heet de psychische stoornis waarbij men continu gericht is op eigen lichamelijke schoonheid, prestaties en uitstraling?


JUIST!NIET JUIST!

narcisme

Reynaert

Dierenepos uit de dertiende eeuw, ook bekend onder de titel Van den Vos Reynaerde. Als auteur wordt een zekere Willem genoemd. De vos wordt voor het hof van koning Nobel gedaagd wegens zijn misdaden, maar troeft zijn vele vijanden af. Door een fantastisch verhaal over een samenzwering tegen de koning en een verborgen schat weet hij aan een veroordeling te ontkomen. Het werk geeft een satirisch beeld van de feodale samenleving. De Nederlandse Reynaert wordt beschouwd als de meest geslaagde versie van dit in vele talen bewerkte verhaal.

De 10 meest gezochte woorden en begrippen van de afgelopen week

  1. ijs en weder dienende
  2. Robert Redford
  3. soenna
  4. Medea
  5. MBD
  6. Hades
  7. domein
  8. juncto
  9. Aktaion
  10. logisch positivisme