Allerheiligenvloed

De Allerheilgenvloed was een watersnoodramp die in 1570 grote delen van Zeeland, Holland en Friesland trof en naar schatting 25.000 slachtoffers eiste. Het waddeneiland Bosch verdween grotendeels in zee en werd onbewoonbaar. De plaat groeide later weer aan, en kwam doordat Schiermonnikoog langzaam naar het oosten opschoof, uiteindelijk daar tegenaan te liggen. De Allerheiligenvloed en de desastreuze gevolgen ervan hebben grote invloed gehad op de vaderlandse geschiedenis. De extra belastingpenningen die Alva in naam van de Spaanse koning in de Nederlanden kwam innen, waren voor de zwaar getroffen inwoners niet op te brengen. Het schrikbewind dat de Spaanse hertog daarna vestigde, wakkerde het verzet aan en versterkte de eenheid van de gewesten.
Er zijn meer overstromingen geweest met de naam Allerheiligenvloed, o.a. ook in 1170 toen de duinenrij tussen Huisduinen en Texel doorbrak. Het al bestaande meer Almere werd groter en er kwam een open verbinding met de Noordzee, waardoor uiteindelijk de Waddenzee en Zuiderzee ontstonden. Andere overstromingen vonden plaats in 1532, 1675, 1953 en 2006. Alleen tijdens die laatste stormvloed vielen er dankzij de deltawerken geen menselijke slachtoffers. Wel raakten op een kwelder in Marrum ruim honderd paarden door het hoge water ingesloten, wat leidde tot een spectaculaire reddingsactie en landelijke media-aandacht.