duinen

Heuvels van fijn materiaal, meestal fijn zand, aan de zee, een rivier of in een woestijn. Langs de kust van Noord- en Zuid-Holland bevindt zich een duingebied van ongeveer 100 km lengte en plaatselijk 5 km breedte, dat bestaat uit oude en jonge duinen. De oude duinen zijn ongeveer 5000 jaar geleden ontstaan en liggen landinwaarts; ze zijn lager dan de jonge duinen, die dateren uit de middeleeuwen en daarna. Opwaaiend zand komt droog te liggen en begroeiing houdt met de wortels het zand vast. De duinen worden hoger door voortdurend opwaaien van nieuw zand. De hoogte van de jonge duinen is tot 60 meter.
De Nederlandse kustduinen vormen de bovenkant van strandwallen die in de loop van het Holoceen zijn ontstaan. Voldoende zand, een langzaam aflopende helling en een zeespiegel die niet te snel stijgt zijn de voorwaarden voor het ontstaan van strandwallen. Na het jaar 1100 stijgt de zeespiegel weer snel en is er sprake van transgressie . De oude duinen zijn afgegraven tot aan het grondwater en vormen de geestgronden, waarop veel bloembollen geteeld worden.