India: Taj Mahal

Wit marmeren mausoleum nabij Agra, op last van mogol Shah Jahan gebouwd voor zijn geliefde vrouw Mumtaz Mahal, die in 1631 in het kraambed was overleden. De bouw nam zeventien jaar in beslag. Het is het hoogtepunt van de Mogoelse bouwstijl, een mengvorm van islam- en hindoe-architectuur, en is beroemd om zijn decoraties. Het bouwwerk is geheel symmetrisch, 58 meter hoog en 56 meter breed, en staat op een platform van 10.000 vierkante meter. De vier minaretten zijn licht gebogen zodat ze bij een aardbeving niet op het gebouw vallen. Het witte marmer van het interieur is ingelegd met goud en edelstenen, de versieringen zijn abstract-geometrisch of bevatten afbeeldingen van ranken, bloemen en fruit (de islam verbiedt het afbeelden van mensen en dieren). Achter het gebouw ligt een uitgestrekte tuin. Shah Jahan werd in 1658 door zijn zoon afgezet en bracht zijn laatste jaren in huisarrest door in het Fort van Agra, met uitzicht op de Taj Mahal. Na zijn dood werd hij naast zijn vrouw bijgezet.