dialectiek

Oorspronkelijk de kunst van het gesprek (met zichzelf of met anderen), meer in het bijzonder de kunst van de bewijsvoering. Zeno van Elea wordt wel beschouwd als de uitvinder van de dialectiek. Bij de sofisten ontaardt de dialectiek soms tot 'logica van de schijn', namelijk het streven om aan onwetendheid of zelfs opzettelijke misleiding de schijn van waarheid te geven. Voor Hegel is dialectiek de geëigende methode van de filosofie, het is de ontwikkeling van de begrippen volgens de eigen innerlijke wetmatigheid (van these, via antithese naar synthese) en omdat het Zijn niets anders is dan de afspiegeling van de begrippen, is ze de ontwikkeling van het Zijn als zodanig. Elk gebrekkig zijnde (these) roept zijn tegendeel op (antithese), waarna de tegenstellingen op een hoger plan worden verzoend tot een synthese, die op haar beurt weer als these fungeert, enzovoort.

Quizvraag v/d week

Woord v/d week

Meest gezocht deze week

Welke veldheer trok met zijn leger en olifanten over de Alpen naar Italië?


JUIST!NIET JUIST!

Hannibal

opzet

Heeft betrekking op de wil van iemand die een handeling verricht. Een opzettelijke daad wordt met de wil op, of in ieder geval de acceptatie van, een bepaalde uitkomst verricht. Je weet wat je doet en wat de gevolgen kunnen zijn. Er wordt dan ook wel gesproken van \'willens en wetens\'. Doelbewuste opzet op het doden van iemand door een pistoolschot is willen dat die persoon overlijdt als gevolg van het pistoolschot. Voorwaardelijke opzet is als je er rekening mee houdt dat je gedrag een bepaald gevolg kan hebben en er toch mee doorgaat. Iemand schiet met een pistool, wetend dat hij een ander zou kunnen raken. Als dat gebeurt is sprake van voorwaardelijke opzet. Het tegenovergestelde van opzettelijk is per ongeluk. In het strafrecht is opzet nodig om te kunnen spreken van een ernstig misdrijf.