Remco Campert

(1929 - 2022) Zoon van Jan Campert. Dichter van fijnzinnige, toegankelijke poëzie en schrijver van korte verhalen, enkele romans en vrolijke cursiefjes. In de jaren zestig behaalde hij groot succes met o.a. Het leven is verrukkulluk (1961) en Tjeempie! of Liesje in Luiletterland (1968). Zijn toon is licht ironisch met veelal een weemoedige ondertoon. Was een belangrijke stuwende kracht achter de poëzie van de Vijftigers. Werd in 1976 onderscheiden met de P.C. Hooft-rijs voor poëzie. In 2015 ontving hij de Prijs der Nederlandse letteren. Sinds 1989 leest hij - met langere tussenpozen - in theaters, samen met andere auteurs, uit eigen werk voor.
De columns die hij van 1996 tot 2006 afwisselend met Jan Mulder, onder de naam CaMu voor de Volkskrant schreef, werden meermalen in boekvorm gebundeld.
In 2006 verscheen het boek Het satijnen hart en in 2011 ontving hij De Gouden Ganzenveer. In 2011 werd Het leven is vurrukkulluk herdrukt, en werden de 750.000 exemplaren cadeau gedaan aan alle mensen die lid zijn van de Openbare Bibliotheek.