halveringstijd
Ook: halfwaardetijd. Een maat voor het tempo waarin een systeem van een instabiele naar een stabielere toestand overgaat; in het bijzonder gebruikt voor het beschrijven van de snelheid waarmee de radioactiviteit van een gegeven materiaal in de tijd afneemt. De halveringstijd van radioactieve atoomkernen varieert van fracties van een seconde tot miljarden jaren. Heeft men radioactieve atoomkernen met een halveringstijd van 10 jaar, dan zal na 10 jaar de activiteit tot de helft van de oorspronkelijke waarde zijn verminderd, na 20 jaar tot een kwart en na 30 jaar tot een achtste.
Welke schrijver uit de Griekse oudheid schreef fabels zoals De haas en de schildpad?
Sociale wetenschappen: Psychologie en sociologie > sociologie
sociale cohesie
Mate waarin burgers in de maatschappij verbondenheid ervaren en zich medeverantwoordelijk voelen voor het algemeen welzijn. Staat tegenover \'ieder voor zich\'.
