deeltjesversneller

Een (meestal heel grote) machine, gebouwd en gebruikt door natuurkundigen om elementaire deeltjes zoals elektronen of protonen een zeer hoge snelheid te geven om ze vervolgens met andere deeltjes of tegen een vast preparaat te laten botsen. Door het bestuderen van de botsing via de daarbij vrijkomende deeltjes en elektromagnetische straling trekt men conclusies over de bouw van de materie. Bijna al onze kennis aangaande de structuur van atoomkernen is aan experimenten met versnellers ontleend. Het onderzoek met grote deeltjesversnellers in Europa is grotendeels geconcentreerd in CERN (Conseil Européenne pour la Recherche Nucléaire) nabij Genève. De grote versneller die in de jaren tachtig in dit instituut werd gebouwd, berust op een ontwerp van de Nederlander S. van der Meer, die hiervoor in 1984, samen met de Italiaan Rubbia, de Nobelprijs voor de natuurkunde kreeg.
Zie ook LHC.