bloeddruk

De bloeddruk is de druk die wordt uitgeoefend op de wand van een bloedvat, in het bijzonder van de slagaders. Deze druk is afhankelijk van het slagvolume van het hart, de elasticiteit van de vaatwand, het totale bloedvolume en de weerstand in de buitenste bloedsomloop. Men onderscheidt een onderdruk (diastolische bloeddruk), die wordt gemeten op het moment dat het hart zich samentrekt (het moment van de hartslag), en een bovendruk (systolische bloeddruk), die aangeeft hoe groot de druk is die het bloed in de slagaderen uitoefent tussen twee hartslagen in. De bloeddruk wordt gewoonlijk gemeten door een opblaasbare band om de bovenarm op te pompen en met een stethoscoop boven de slagader in de elleboogplooi naar de vaattonen te luisteren die hoorbaar worden als men de band langzaam laat leeglopen. Men spreekt van hypertensie (hoge bloeddruk) als de onder- en/of bovendruk bij herhaling over een langere periode hoger is dan normaal.