Max Scheler
(1874-1928) Duitse filosoof en socioloog, bijgenaamd de 'katholieke Nietzsche' (hij bekeerde zich maar liefst twee keer tot het katholicisme om ten slotte als pantheïst te eindigen). Hij was een leerling van Husserl en paste diens fenomenologie toe op ethiek, cultuur en religie. In reactie op de dominante stroming in de ethiek die in de lijn lag van de formele plichtethiek van Kant, ontwikkelde hij een inhoudelijke ethiek, gebaseerd op een waardenhiërarchie. Waarden waren volgens hem werkelijk bestaande ideële entiteiten die in het ethische handelen gerealiseerd konden worden. Hij leidde zelf een turbulent en chaotisch leven, zodat hij geregeld geconfronteerd werd met de discrepantie tussen zijn leven en zijn leer, waarop hij zich verdedigde door zich te vergelijken met een wegwijzer: die wijst de richting, zonder zelf in die richting te gaan.
Hoe heet de psychische stoornis waarbij men continu gericht is op eigen lichamelijke schoonheid, prestaties en uitstraling?
ethiek
Zedenleer, moraalfilosofie. Het praktische deel van de filosofie dat zich bezighoudt met de bestudering van de zeden en probeert vast te stellen wat goed is en wat slecht. De ethiek kan beschrijvend zijn of normatief en in dat laatste geval stelt ze normen, voorschriften en wetten op. De normatieve ethiek probeert dus vragen te beantwoorden als: \'Wat is goed?\' \'Hoe moeten we handelen?\' \'Waarom moeten we zo handelen?\'