experimentele archeologie
Wetenschappelijke discipline binnen de archeologie die door middel van experimenteel onderzoek tot nieuwe kennis en inzichten komt. Bijvoorbeeld door vuurstenen werktuigen opnieuw te maken en hiermee specifieke dingen te doen (zoals het schoonkrabben van huiden). Dan kunnen vervolgens de hierdoor ontstane gebruikssporen op het vuursteen worden onderzocht en worden vergeleken met gebruikssporen op soortgelijke, prehistorische vondsten.
Welke periode in de prehistorie duurde tot de komst van de Romeinen in het huidige Nederland?
Sociale wetenschappen: Psychologie en sociologie > psychologie
emotionele intelligentie
Vorm van sociaal inzicht, de mate waarin iemand de kunst verstaat met anderen om te gaan, ook als die op allerlei aspecten anders zijn dan hij- of zijzelf. Ook de mate waarin men zich in allerlei situaties kan aanpassen en op een soepele manier kan bewegen.
