Bijbel

Verzameling van 66 boeken (Grieks: biblia), ontstaan in een periode van meer dan duizend jaar (900 v.Chr.-130 n.Chr.). Het eerste deel wordt door de christenheid Oude Testament genoemd en bevat de in het Hebreeuws geschreven 39 heilige boeken van het joodse geloof. Het tweede deel wordt Nieuwe Testament genoemd en bevat de in het Grieks geschreven 27 heilige boeken van de christenheid.
Het Oude Testament wordt in joodse kring Tenach genoemd, een letterwoord, gevormd uit de T van Tora, de N van Neviim (profeten) en de Ch van Chetoevim (geschriften), de drie hoofddelen van de Tenach.
De Tora (ook wel Pentateuch genoemd) omvat de eerste vijf boeken van de Bijbel (Genesis, Exodus , Leviticus, Numeri en Deuteronomium) en beschrijft, met name in verhaalvorm, hoe men zou moeten leven.
In de Neviim, de profetische geschriften, wordt het godsvolk opgeroepen de Tora te volgen. De Neviim worden onderverdeeld in 'de vroegere profeten' (Jozua, Richteren , Samuël , en Koningen) en 'de latere profeten' (Jesaja, Jeremia, Ezechiël en de twaalf kleine profeten). 'De vroegere profeten' zijn door de christenheid in een onbewaakt ogenblik 'historische boeken' genoemd, daarmee ten onrechte de indruk wekkend dat deze verhalen historisch in plaats van profetisch van karakter zijn.
De Chetoevim is een meer individuele reflectie op de Tora. Deze geschriften bieden een bonte verzameling poëzie en proza (onder andere Psalmen, Job en Spreuken). Daarnaast de vijf feestrollen, die tijdens joodse gedenkdagen in de synagoge worden gelezen: (Ruth, Hooglied, Prediker , Klaagliederen en Esther).
Het Nieuwe Testament bestaat uit de vier evangeliën, de Handelingen der Apostelen, een aantal brieven van Paulus (onder andere die aan Romeinen, aan Korinthiërs en aan Galaten), een aantal brieven van andere volgelingen van Jezus (onder andere aan Hebreeën ) en het boek Openbaring.